در کدام گزینه، معنی و نحوهی خوانش کلمهی «شکر» با سایر گزینهها متفاوت است؟
1 )
من از دو روزهی هستی به جان شدم بیزار / خدای شکر که این عمر جاودانی نیست
2 )
ما ز نعمت با زبان شکر قانع گشتهایم / برگ این نخل برومند از ثمر (میوه) شیرینتر است
گر تو شیرین شکر لب به شکر خنده درآیی / به شکر خندهی شیرین دل خلقی بربایی
4 )
فضل خدای را که تواند شمار کرد / یا کیست آن که شکر یکی از هزار کرد