گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!
  آیا شما ربات هستید؟

با توجّه به رباعی زیر، همهٔ گزینه‌ها «کاملاً» درست هستند؛ به‌جز:
«روزی که سمن بر لب جو بر، روید   /   خرّم دل آن کس که لب جو جوید
از مطرب آب بشنود ناله که او   /   بر رود خوشک‌ترانه‌ای می‌گوید»

1 ) 

«ک» در خوشک نشانهٔ تقلیل است و «خوشک‌ترانه‌ای» نقش مفعولی دارد.

2 ) 

در رباعی واژه ای یافت می شود که هم آوا دارد و حذف فعل نیز مشهود است.

3 ) 

یک متمّم به شیوهء کهن در ابیات دیده می شود و «مطرب آب» اضافهء تشبيهي است.

4 ) 

زمان افعال مضارع اخباری و التزامی است و «سه جمله» به شیوهٔ بلاغی سروده شده است.

پاسخ تشریحی :
نمایش پاسخ

جملهٔ اول، به شیوهٔ بلاغی نیست، زیرا آمدن قید (در این‌جا: روزی) پیش از نهاد، عادی است و سبب بلاغی‌ شدن جمله نمی‌شود. با در نظر گرفتن این نکته، دو جمله به شیوهٔ بلاغی است: 1- خرّم دل آن کس [است]: تقدّم مسند بر نهاد 2- از مطرب آب بشنود ناله: تقدّم فعل بر مفعول
بررسی درستی سه گزینهٔ دیگر:
1- «خوشک‌ترانه»، نغمهٔ ملایم و کم‌صدای خوشی را می‌رساند و این «ک» را باید بالاجبار، نشانهٔ تقلیل بدانیم. البته با دستکاری در معنای «تقلیل». چون در هر صورت نادرست بودن 4 قطعی است.
2- «سمن» (گل یاسمن) هم‌آوا است با «ثمن» (ارزش، بها)؛ حذف فعل به قرینهٔ معنوی: خرّم دل آن کس [است] که ...
3- متمم، به شیوهٔ کهن، دو حرف اضافه پذیرفته است: بر لب جو بر؛ «مطرب آب» اضافهٔ تشبیهی است.

تحلیل ویدئویی تست

تحلیل ویدئویی برای این تست ثبت نشده است!