در همهی شعرها، کلمهای که در پایان جملهها قرار گرفته است، مثل هم است به جز .........
1 )
خدایی که از بوی گل، بهتر است // صمیمیتر از خندهی مادر است
2 )
خدایا، به ما مهربانی بده // دلی ساده و آسمانی بده
3 )
خدایی که آب و هوا آفرید // درخت و گل و سبزه را آفرید
خداوند سنجاقک رنگرنگ // خداوند پروانههای قشنگ