از مقايسۀ آيات شريفۀ «و ما آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست را به بازيچه نيافريديم.» و «كسانی كه به حيات دنيوی راضی شده و به آن آرام گرفتهاند.» به كدام مهم پی میبريم؟
1 )
سرگرمی به دنيا به منزلۀ همگام شدن با بازيچه پنداشتن خلقت آسمانها و زمين است.
2 )
باطلانگاری خلقت سبب ساز بازيچه يافتن آن میگردد كه رهتوشهای جز حق فراموشی ندارد.
3 )
نيافتن هدف صحيح زندگی رهآوردی جز مشغول شدن به بازیهای دنيوی و غفلت از آخرت نخواهد داشت.
محدود و سرگرم شدن به لذتهای مادّی مسبب صرف سرمايهها و دارايی خود برای كارهای كم ارزش است.
پاسخ تشریحی :
تحلیل ویدئویی تست
منتظریم اولین نفر تحلیلش کنه!