در همهٔ ابیات قافیه درست است؛ بهجز:
1 )
خویشتن را عارف و واله کنی / خاک در چشم مروّت میزنی
2 )
ناگهان تمثال گرگ هِشتهای / سر برآورد از فراز پُشتهای
گفت یک گوشه است آنِ باغبان / هست اینجا گرگ و او را پاسبان
4 )
گر میسّر کردن حق ره بُدی / هر جهود و گبر از او آگه بُدی
تحلیل ویدئویی تست
منتظریم اولین نفر تحلیلش کنه!