همه ابیات به مفهومی مشترک اشاره دارند، بهجز .............
1 )
صحبت نیک را از دست مده / که مِه و بهشوی ز صحبت مه
2 )
هیچ صحبت مباد با عامت / که چو خود، مختصر کند نامت
بشوی ای خردمند از آن دوست، دست / که با دشمنانت بود هم نشست
4 )
صحبت نیکان طلب کن در جهان / با بدان منشین که گردی بَد بِدان