گويچه‌های سفيدی كه شبيه نيروهای واكنش سريع عمل می‌كنند، نوتروفيل‌ها هستند. مگاكاريوسيت‌ها و نوتروفيل‌ها هر دو از ياخته‌های بنيادی ميلوئيدی منشأ می‌گيرند. بررسی ساير گزينه‌ها:

گزينه «1»: ياخته‌هايی كه از تغيير مونوسيت‌ها حاصل می‌شوند، عبارتند از ياخته‌های دندريتی درشت‌خوار. ياخته‌های دندريتی در از بين بردن بقايای ياخته‌های مرده بافت‌های بدن انسان نقشی ندارند.

گزينه «2»: گويچه‌های سفيدی كه يک هستهٔ لوبيايی شكل و قابليت دياپدز دارند، مونوسيت‌ها هستند، در حالی كه بازوفيل‌ها و ماستوسيت‌ها با ترشح هيستامين قطر رگ را افزايش می‌دهند.

گزينه «4»: گويچه‌هايی با يک هستهٔ گرد يا بيضی، لنفوسيت‌ها هستند. لنفوسيت‌های $B$ و $T$ كه در دفاع اختصاصی نقش دارند، به‌ترتيب در مغز قرمز استخوان و تيموس توانايی شناسايی آنتی‌ژن را كسب می‌كنند، اما ياختهٔ كشندهٔ طبيعی نوع ديگری از لنفوسيت‌هاست كه در دفاع غيراختصاصی نقش دارد؛ بنابراين قادر به تشخيص آنتی‌ژن اختصاصی نيست.