برجسته‌سازی با استفاده از تغییرات بصری، لحن، ترتیب ارائه و میزان پوشش خبری، به‌گونه‌ای عمل می‌کند که یک پیام در ذهن مخاطب برجسته شود و سایر پیام‌ها به‌صورت ناخودآگاه کم‌اهمیت جلوه کنند، در حالی که عوامل مؤثر در اجرای این تکنیک شامل سیاست‌های رسانه‌ای، اهداف تبلیغاتی و ترجیحات عمومی مخاطبان است. 

برجسته‌سازی به معنای حذف تمام پیام‌های غیرضروری و تأکید صرف بر یک پیام خاص است، بدون آنکه تغییری در نحوهٔ ارائه، مدت‌زمان اختصاص‌یافته یا میزان پوشش خبری داده شود، و این تکنیک تنها بر اساس تصمیمات مدیران ارشد رسانه‌ها اجرا می‌شود.

برجسته‌سازی در رسانه‌ها تنها از طریق افزایش تعداد دفعات نمایش یک پیام انجام می‌شود، بدون توجه به کیفیت ارائه یا جایگاه آن در رسانه، و این فرایند هیچ ارتباطی با استراتژی‌های رسانه‌ای یا میزان آگاهی مخاطب از موضوع ندارد.

برجسته‌سازی فرایندی است که در آن تمامی پیام‌ها به‌طور مساوی و بدون هیچ تغییری در نحوهٔ ارائه، ترتیب نمایش، زمان‌بندی یا میزان تأکید، به مخاطب منتقل می‌شوند تا از هرگونه تأثیرگذاری بر ادراک او جلوگیری شود.