گاما رو نصب کن!

{{ number }}
اعلان ها
اعلان جدیدی وجود ندارد!
کاربر جدید

جستجو

پربازدیدها: #{{ tag.title }}

میتونی لایو بذاری!

آیهٔ شریفهٔ (وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَعبُدُ اللهَ عَلَی حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ...) به کدام موضوع، اشاره دارد؟

1 ) 

کسی که هوای نفس را معبود خود قرار دهد و اوامرش را به فرمان‌های خداوند ترجیح دهد، گرفتار شرک شده است.

2 ) 

افرادی که دین خود را از بزرگان و اجدادشان می‌گیرند، در متن ایمان و اسلام قرار ندارند، از این‌رو تزلزل دارند.

3 ) 

افراد سست‌عنصر و با ایمانِ ضعیف در هر جامعه‌ای وجود دارند و معیار حقانیّت دین را مسائل مادی می‌پندارند.

4 ) 

بسیاری از انسان‌ها چنان به امور دنیوی بی‌رغبت شده‌اند که خدا را فراموش کرده و خداوند آن‌ها را فراموش کرده است.

پاسخ تشریحی :
نمایش پاسخ

معنای آیهٔ مطرح در صورت سؤال این است: «از مردم کسی هست که خدا را بر یک جانب و کناره‌ای (تنها به زبان و هنگام وسعت و آسودگی) عبادت و بندگی می‌کند، پس اگر خیری به او رسد، دلش به آن آرام می‌گیرد و اگر بلایی به او رسد، از خدا روی‌گردان می‌شود.» این معنا را در گزینه‌ها بررسی می‌کنیم تا ببینیم کدام گزینه پاسخ صحیح است.
بررسی گزینه‌ها:
1: این گزینه مفهوم آیهٔ:(ا رایت من اتّخذ الهه هواه) است.
2: آیهٔ سؤال ارتباطی به اتخاذ دین از بزرگان و اجداد ندارد.
3: با توجه به اینکه آیهٔ سؤال، می‌گوید برخی افراد فقط هنگام خوشی و آسودگی خدا را بندگی می‌کنند، در نتیجه به افراد سست‌عنصر و با ایمان ضعیف اشاره دارد که معیار حقانیت دین را مسائل مادی می‌پندارند. چراکه اگر بلایی به آن‌ها برسد، از خدا روی‌گردان می‌شوند.
4: آیهٔ سؤال ارتباطی به بی‌رغبت‌شدن به امور دنیوی ندارد. علاوه بر آن، این گزینه از لحاظ مفهومی نیز غلط می‌باشد.

تحلیل ویدئویی تست

تحلیل ویدئویی برای این تست ثبت نشده است!