معنای آیهٔ مطرح در صورت سؤال این است: «از مردم کسی هست که خدا را بر یک جانب و کناره‌ای (تنها به زبان و هنگام وسعت و آسودگی) عبادت و بندگی می‌کند، پس اگر خیری به او رسد، دلش به آن آرام می‌گیرد و اگر بلایی به او رسد، از خدا روی‌گردان می‌شود.» این معنا را در گزینه‌ها بررسی می‌کنیم تا ببینیم کدام گزینه پاسخ صحیح است.
بررسی گزینه‌ها:
1: این گزینه مفهوم آیهٔ:(ا رایت من اتّخذ الهه هواه) است.
2: آیهٔ سؤال ارتباطی به اتخاذ دین از بزرگان و اجداد ندارد.
3: با توجه به اینکه آیهٔ سؤال، می‌گوید برخی افراد فقط هنگام خوشی و آسودگی خدا را بندگی می‌کنند، در نتیجه به افراد سست‌عنصر و با ایمان ضعیف اشاره دارد که معیار حقانیت دین را مسائل مادی می‌پندارند. چراکه اگر بلایی به آن‌ها برسد، از خدا روی‌گردان می‌شوند.
4: آیهٔ سؤال ارتباطی به بی‌رغبت‌شدن به امور دنیوی ندارد. علاوه بر آن، این گزینه از لحاظ مفهومی نیز غلط می‌باشد.