علوم اجتماعی با شناخت پدیده‌­های اجتماعی، به انسان­‌ها امکان می­‌دهند که آثار و پیامدهای پدیده­‌های اجتماعی را پیش­‌بینی کنند. البته به سبب آگاهانه و ارادی بودن کنش­‌ها و سایر پدیده­‌های اجتماعی و تنوع آن‌­ها، پیش‌بینی در علوم اجتماعی پیچیده‌­تر از علوم طبیعی است.

وبر علم را به علم تجربی محدود می­‌دانست و معتقد بود، آن­چه جامعه‌شناسان می­‌گویند، باید با روش تجربی اثبات شود، وگرنه ارزش علمی ندارد. از نظر وبر جامعه­‌شناس فقط می­‌تواند آرمان­‌ها و ارزش­‌های اجتماعی را توصیف کند امّا نمی‌­تواند دربارۀ این آرمان‌­ها و ارزش­‌ها داوری علمی کند، چون روش تجربی توان و ظرفیت داوری علمی ندارد.

جامعه‌­شناسان انتقادی علاوه بر رو‌ش‌­های تجربی و تفهمی، روش­‌های دیگری را نیز به رسمیت می‌­شناسند. همین روش‌­ها به آن­ها امکان می‌­دهد که دربارۀ ارزش‌­ها و هنجارها داوری کنند و برای عبور از وضعیت موجود به‌سوی وضعیت مطلوب، راه­ حل‌­هایی ارائه کنند. مهم­ترین هدف جامعه­ شناسان انتقادی، نقد وضعیت موجود جامعه برای رسیدن به یک وضعیت مطلوب­‌تر است.

هنجار اجتماعی، شیوۀ انجام کنش اجتماعی است که مورد قبول افراد جامعه قرار گرفته است.