وقتی ما در وضعیت ویژهای مانند ترسیدن، مرگ عزیزان، تصادف، ناراحت شدن از رفتار دیگران و… قرار میگیریم، تغییراتی در رفتار و بدن ما رخ میدهد که ابتدا شدت آن بیشتر است ولی بعد از مدتی از شدت آن کاسته میشود؛ مثلاً فشارخون، ضربان قلب و تنفس زیاد میشود؛ رنگ چهره تغییر میکند و گاهی با خشم یا حتی گریه کردن همراه میشود. در این گونه موارد نیز دستگاههای تنظیم کنندۀ عصبی و هورمونی به کمک بدن میآیند؛ به ویژه بعضی هورمونها که از غدد فوق کلیه ترشح میشوند