تمثیل غار افلاطون در واقع بیان حال افرادیست که در یک غار، به بند کشیده شدهاند و از ابتدای زندگیشان هرگز با حقیقت رویارویی نداشتهاند و هرچه دیدهاند سایهای از حقیقت بوده است. بند و غل و زنجیری که در این تمثیل به آن اشاره شده است در واقع نمادی از عادتهای غیرمنطقی هستند که دلیل موجهی ندارند و میتوانند اندیشۀ افراد را همانند همان زنجیرها در تمثیل غار به بند بکشند. کل تمثیل غار نیز به انسان آگاهی و هشدار میدهد که شاید مانند افراد زندگی در غار، محبوسِ عادات جامعه و اطرافیان خود شده باشد و آنچه حقیقت میشمرد تنها سایهای دروغین از آن باشد. در نتیجه میتواند گفت که هدف تمثیل توصیف چگونگی اسارات انسان در بند عادتهاست .