قبل از اسلام: نشانه‌هایی بسیار اندک از تعقل و تفکر و دانایی بود، جامعه سرشار از خرافات و جهل بود مثل سرودن شعر برای شراب و ...، فقط 17 نفر سواد خواندن و نوشتن داشتند.
بعد از اسلام: اولین آیاتی که آغازگر رسالت بود درباره دانش و آموختن بود، دعوت به تفکر، تعقّل و خردورزی در جای جای کتاب قرآن مشاهده شد، دعوت مکرّر قرآن کریم به خردورزی و دانش از یک طرف و تشویق‌های دائمی رسول خدا (ص) از طرف دیگر، سدّ جاهلیت و خرافه‌گرایی را شکست و یکی از جاهل‌ترین جوامع آن روز را مشتاق علم ساخت، رسول خدا (ص) آموختن علم را بر مردم واجب دانست، حضرت زهرا (س) به سؤالات متعدد مردم پاسخ می‌داد.
