در شكل 14 صفحهٔ 73 كتاب درسی، سه مورد از چهار روش عمل پادتن‌ها منجر به افزايش بيگانه‌خواری شده است، البته در صورت فعال شدن پروتئين‌های مكمل نيز در نهايت ياخته‌های بيگانه نابود می‌شوند و ياخته‌های مرده توسط ياخته‌های بيگانه‌خوار از بين خواهند رفت. بنابراين، می‌توان گفت كه همواره در پی اتصال پادتن به آنتی‌ژن، فعاليت ياخته‌های بيگانه‌خوار (مانند درشت‌خوار) افزايش می‌یابد.

بررسی ساير گزينه‌ها:

گزينهٔ (2). پروتئين‌های مكمل زمانی فعال می‌شوند كه ياختهٔ بيگانه وارد بدن شود و در پاسخ به ورود سم يا پادزهر فعال نمی‌شوند. پادزهر سم مار حاوی پادتن‌هايی است كه با اتصال به مولكول‌های سم، باعث خنثی شدن آن‌ها می‌شوند.

گزينهٔ (3). بعضی پادتن‌ها روی سطح لنفوسيت $B$ قرار می‌گيرند و به عنوان گيرندهٔ آنتی‌ژن عمل می‌كنند، اما ياختهٔ پادتن‌ساز گيرندهٔ آنتی‌ژنی ندارد. پس هيچ يک از پادتن‌ها روی سطح آن قرار نمی‌گيرند.

گزينه (4). ياخته‌های لنفوسيت $T$ كمک كننده، پرفورين و آنزيم ترشح نمی‌كنند و مرگ برنامه‌ريزی شده را به راه نمی‌اندازند.