گزینهٔ 3 آرایۀ ادبی را نادرست مشخص کرده است.

بیایید گزینه‌ها را بررسی کنیم:

«پرستارِ امرش همه‌چیز و کس / بنی‌آدم و مرغ و مور و مگس»
→ در این بیت حرف "م" و "ک" چند بار تکرار شده. واج‌آرایی به‌درستی به‌کار رفته است.

«مثل قصرِ پادشاهِ قصّه‌ها / خشتی از الماس و خشتی از طلا»
→ واژهٔ "خشتی از" تکرار شده؛ بنابراین، تکرار درست است.

«عقل‌ها حیران شود کز خاکِ تاریکِ نژند / چون برآید این همه گل‌های نغزِ کامکار»
→ اینجا تشبیه مستقیم وجود ندارد. «گل‌های نغز از خاک تاریک بیرون آمدن» بیشتر نمادین است، اما تشبیه (یعنی مانند، چون، چنان) در ساختار بیت نیامده و به‌صورت آشکار نیست. بنابراین تشبیه نادرست است.

«گلستان کند آتشی بر خلیل / گروهی بر آتش برد ز آبِ نیل»
→ اشاره به داستان حضرت ابراهیم (آتشی که گلستان شد) و داستان حضرت موسی (شکافتن نیل)، بنابراین تلمیح کاملاً درست است.

پاسخ صحیح: گزینه 3.