آبسیزیک‌اسید نوعی تنظیم‌کنندۀ رشد گیاهی است که از طریق کاهش یون‌های پتاسیم و کلر یاخته‌های نگهبان روزنه، باعث کاهش تورژسانس آن‌ها و بسته شدن روزنه‌ها می‌شود. اتیلن هورمونی است که از بافت‌های آسیب‌دیده رها می‌شود. آبسیزیک‌اسید و اتیلن هر دو از هورمون‌های مهار کنندۀ رشد هستند و می‌توانند تقسیم یاخته‌ای در یاخته‌های گیاهی را کاهش دهند که اثر این کاهش به ترتیب در ممانعت از رشد جوانه‌ها در شرایط نامساعد و اثر چیرگی رأسی بر جوانه‌های جانبی مشاهده می‌شود.

بررسی سایر گزینه‌ها:

گزینۀ «2»: جیبرلین باعث رهایش آنزیم‌های گوارشی در دانه می‌شود. آبسیزیک‌اسید در پاسخ گیاه به ویروس‌ها نقشی ندارد و سالیسیک‌اسید در این پاسخ دفاعی نقش ایفا می‌کند.

گزینۀ «3»: اکسین باعث رشد ساقه به سمت نور یک‌طرفه می‌شود. آبسیزیک‌اسید در تولید کردن میوه‌های بدون دانه استفاده نمی‌شود.

گزینۀ «4»: سیتوکینین پس از قطع جوانه رأسی منجر به رشد جوانه جانبی می‌شود. همۀ هورمون‌های گیاهی بیان برخی از ژن‌ها را در یاخته‌های گیاهی تغییر می‌دهند.