تارهای ماهیچه‌ای تند برای دوی صدمتر و تارهای ماهیچه‌ای کند برای دوی ماراتن تخصص یافته‌اند. فقط مورد «الف» درباره‌ی این تارهای ماهیچه‌ای به درستی بیان شده است.

الف) از آن‌جا که باید اکسیژن بیش‌تری به تارهای ماهیچه‌ای کند برسد (برای فعالیت خود به اکسیژن بیش‌تری نسبت به تارهای تند نیاز دارند)، بنابراین باید خون‌رسانی به این تارهای ماهیچه‌ای نسبت به تارهای ماهیچه‌ای تند بیش‌تر باشد.

ب) تارهای تند در مقایسه با تارهای کند، میزان میوگلوبین کم‌تری دارند، بنابراین میزان ذخیره‌ی آهن در این تارها نسبت به تارهای کند کم‌تر است.

ج) تارهای کند به آن دلیل که یون‌های کلسیم را با سرعت کم‌تری از فضای میان‌یاخته‌ی خود جمع‌آوری می‌کنند، پمپ‌های کلسیم کم‌تری در غشای شبکه‌ی آندوپلاسمی خود جای داده‌اند، بنابراین میزان پمپ‌های کلسیم در غشای این تارها نسبت به تارهای تند کم‌تر است.

د) تارهای تند به آن علت که بیش‌تر از تارهای کند، تنفس یاخته‌ای بی‌هوازی را انجام می‌دهند، توانایی کم‌تری برای تولید آدنوزین تری‌فسفات به روش اکسایشی دارند.