همۀ موارد به صورت نادرست بیان شده اند.

بررسی همۀ موارد:

الف. پادرمزۀ UAC مربوط به رمزۀ آمینواسید متیونین است. رنای ناقل مربوط به متیونین آغازگر، قبل از تکمیل ساختار رناتن، به رنای پیک متصل می‌شود، اما اگر این آمینواسید در میانۀ رشتۀ پلی پپتیدی باشد، این رنای ناقل بعد از تکمیل ساختار رناتن وارد جایگاه های آن می‌شود.

ب. پادرمزۀ AUC مربوط به رمزۀ پایان است و رمزه های پایان فاقد پادرمزه هستند اما دقت کنید که توالی AUC می‌توانند در سایر قسمت های رناهای ناقل وجود داشته باشند.

ج. با توجه به انواع توالی های کدون پایان متوجه می‌شویم که UAG مکمل توالی AUC است. در فصل 2 زیست دوازدهم می‌خوانیم که برای کدون های پایان( UAA – UGA – UAG )هیچ پادرمزه ای وجود ندارد. بنابراین پادرمزۀ AUC وجود خارجی ندارد!

د. رنای ناقل واجد AUG ممکن است به تازگی از جایگاه E آمینواسید خارج شده باشد و در این حالت، هیچ اتصالی به آمینواسیدها نداشته باشد.