گزینه ب صحیح است

هوای مجاری تنفسی (از بینی و دهان تا نایژک های انتهایی) در تبادل گازها شرکت نمی‌کند و به آن «هوای مرده تنفسی» می‌گویند. پس از یک بازدم کامل، این فضا پر از هوایی است که از حبابک ها خارج شده (هوای بازدمی) و در مجاری تنفسی باقی مانده است.

در شروع عمل دم، اولین موج هوایی که به حبابک ها می‌رسد، دقیقاً همان هوای باقی‌مانده در این مجاری  است. بنابراین، این هوا از نظر ترکیب، مشابه هوای بازدمی است و تازه نیست.

پس از جابه‌جایی این هوای باقی‌مانده، هوای تازه محیط بیرون به حبایک ها می‌رسد. این مکانیسم باعث تداوم جریان هوا به سمت جبابک ها می‌شود.

گزینه الف نادرست است، زیرا هوای تازه محیط، ابتدا باید فضای مرده را پر کند و سپس به حبابک ها برسد. گزینه ج نیز نادرست است، زیرا در لحظه شروع دم، حبابک ها ابتدا تنها هوای فضای مرده را دریافت می‌کنند (ترکیب رخ نمی‌دهد). گزینه د از پایه نادرست است، زیرا جهت انتشار گازها درحبابک ها از هوا به خون است، نه برعکس.