ذرات غیر آلی خاک از تخریب فیزیکی و شیمیایی سنگ ها در فرایندی به نام هوازدگی ایجاد می شوند. این ذرات از اندازه ی بسیار کوچک رس تا بسیار درشتِ شن و ماسه را شامل می شوند. دو نوع هوازدگی داریم: 1) هوازدگی فیزیکی 2) هوازدگی شیمیایی.

هوازدگی فیزیکی: فرایندی که طی آن، سنگ ها به قطعات کوچک تر ولی با همان ساختمان و ترکیب، شکسته و خرد می شوند؛ مثل تغییرات متناوب یخ زدن و ذوب شدن.

هوازدگی شیمیایی: فرآیندی که طی آن ترکیب سنگ عوض می شود و نتیجه ی آن پیدایش ترکیبات جدید است. اسیدهای آلی تولید شده توسط بعضی جانداران و نیز ریشه ی گیاهان و یا حل شدن $CO_2$ در آب و تشکیل اسید کربنیک مثال هایی از هوازدگی شیمیایی هستند (با توجه به اینکه اسید کربنیک یکی از اسیدهای آلی است می تواند در ساختار شیمیایی سنگ ها به ویژه سینگ های آهکی تغییر ایجاد کرده و باعث هوازدگی شیمیایی گردد.)