مرحله 1: قواعد تقطیع هجایی

در تقطیع عروضی: هر هجا یا بخش آوایی یک واحد مستقل است. / هجاها می‌توانند کوتاه یا بلند باشند. / کلماتی مثل «نو» در شعر به صورت «نُ» نوشته می‌شود.

کلمه «آر» یک هجای بلند است و نباید به دو بخش شکسته شود. / «است» معمولاً به شکل «ست» تقطیع می‌شود. / واژه‌هایی مثل «حلاوتی است» → به صورت «حَ / لا / وَ / تی / ست» نوشته می‌شوند.

مرحله 2: تقطیع مصرع

با در نظر گرفتن تمام نکات بالا، تقطیع هجایی مصرع:

سخن نو آر که نو را حلاوتی است دگر به‌شکل زیر خواهد بود:

سُ / خَن / نُ / آر / کِ / نُ / را / حَ / لا / وَ / تی / ست / دِ / گَر

که در مجموع 14 هجا دارد و با وزن شعر کلاسیک هماهنگ است.

مرحله 3: تطبیق با گزینه‌ها

گزینه 1) سـُ / خن / نو / آ / ر / ک / نو / را / حل / آ / وَ / تی / ست / دِ / گر ✗ نادرست. چون:

«نو» جدا نشده / «آر» شکسته شده / تعداد هجا زیاد شده (15) / ترکیب «حل آ» غلط است.

گزینه 2) سـُ / خن / نـُ / آ / ر / ک / نـُ / را / ح / لا / وَ / تی / ست / دِ / گر ✗ نادرست. چون:

«آر» دو هجایی نوشته شده، در حالی که یک هجاست. / «ح / لا» هم تفکیک اشتباهی دارد.

گزینه 3) سـُ / خن / نـُ / آر / کِ / نـُ / را / حـَ / لا / وَ / تیست / دِ / گر ✅ درست.

«نُ» درست نوشته شده / «آر» یک هجا آورده شده / «کِ» به‌درستی جدا شده / «تیست» به‌صورت واحد آمده / کل مصرع در 14 هجا منطبق بر قواعد عروضی

گزینه 4)
سـُ / خن / نو / آ / ر / کِ / نُو / را / حـَ / لا / وَ / تی / ست / دِ / گر ✗ نادرست. چون:

«نو» جدا نیامده / «آر» شکسته شده / «نُو» به‌جای «نُ» نوشته شده که باعث افزایش هجا می‌شود

پاسخ صحیح: گزینه 3 ✅