شکل مربوط به دستگاه گوارش ملخ است و بخش‌های 1 تا 4 به ترتیب چینه‌دان، غده‌های بزاقی، معده و راست‌روده هستند. در اسب عمل گوارش میکروبی، پس از گوارش آنزیمی صورت می‌گیرد. به صورتی که میکروب‌هایی که در رودۀ کورِ جانور زندگی می‌کنند، سلولز را آبکافت می‌کنند. از آنجا که گوارش سلولز در رودۀ باریک این جانور انجام نمی‌شود، بخشی از مواد غذایی دفع می‌شوند. بخشی از دستگاه گوارش اسب که معادل بخش شمارۀ 4 است، راست‌روده است و بخش ابتدایی رودۀ بزرگ، رودۀ کور نام دارد. در اغلب جانوران توانایی آبکافت ملکول‌های سلولز در طی گوارش آنزیمی وجود ندارد و در اسب تنها در رودۀ کورِ جانور زندگی می‌کنند (نه یاخته‌های رودۀ کور) ، سلولز آبکافت می‌شود. 

بررسی سایر گزینه‌ها:

گزینۀ «1» : آمیلاز بزاق و لوزالمعده، نشاسته را به دی‌ساکاریدی به نام مالتوز و ملکول‌های درشت‌تر تبدیل می‌کند. یاخته‌های رودۀ باریک آنزیم‌هایی دارند که این ملکول‌ها را به مونوساکارید تبدیل می‌کنند، جذب اصلی در رودۀ باریک انجام می‌شود.

گزینۀ «2» : سنگدان از بخش عقبی معده تشکیل می‌شود و دارای ساختاری ماهیچه‌ای است. سنگریزه‌هایی که پرنده می‌بلعد، فرایند آسیاب کردن غذا را تسهیل می‌کنند. در پرندۀ دانه‌خوار، سنگدان و چینه‌دان به معده متصل هستند.

گزینۀ «3» : بخشی از دستگاه گوارش گاو که معادل بخش شمارۀ 3 است، معده است. طویل‌ترین بخش لولۀ گوارش گاو، روده است. یاخته‌های موجود در سیرابی و نگاریِ معدۀ گاو برخلاف یاخته‌های موجود در رودۀ این جانور، می‌توانند در تماس با غذای نیمه جویده قرار بگیرند.