در همۀ ابیات، «مرجع ضمیر» بهدرستی مشخّص شده است، بهجز: .............
1 )
چون دل از دست به در شد مثل کره توسن / نتوان باز گرفتن به همه شهر عنانش (دل)
نرسد ناله سعدی به کسی در همه عالم / که نه تصدیق کند کز سر دردی است فغانش (ناله)
3 )
گر فلاطون به حکیمی مرض عشق بپوشد / عاقبت پرده برافتد ز سر راز نهانش (فلاطون)
4 )
چه گنه کردم و دیدی که تعلق ببریدی / بنده بیجرم و خطایی نه صواب است مرانش (بنده)
پاسخ تشریحی :
تحلیل ویدئویی تست
تحلیل ویدئویی برای این تست ثبت نشده است!