طبيعت در فلسفهی ابنسينا مرتبهای از هستی است كه روبه سوی مقصد خاصی دارد (رد گزينهی ۴). عالم طبيعت را لطف و عنايت باری تعالی پديد آورده است و همهی اجزای آن چنان تأليف يافتهاند كه بهترين نظام ممكن يعنی نظام احسن را تحقق میبخشند (رد گزينهی ۲). هرچيزی در طبيعت روبهسوی خير و كمال دارد و حتی آنچه در ظاهر شرّ و بدی بهنظر میرسد، برای نظام كلی طبيعت لازم است و در مجموع خير و كمال طبيعت را تأمين میكند. همهی بدیهای ظاهری در واقع زمينهساز خير و كمال بيشتر در طبيعت هستند (رد گزينهی ۱). در طبيعت اعتدال و هماهنگی بینظيری وجود دارد و همهی موجودات بهنحوی خلق شدهاند كه سهم و اثر خاصی در حفظ نظام طبيعت دارند. بنابراين هيچيك از موجودات نظام طبيعت را بر هم نمیزنند.