«الظبيُ کأنّه إنسان شاعر یُدرك جمال اللّیل و هو یرقب القمر بإعجاب کثیر!»:
1 )
این آهو چون انسانی است شاعر که قدر شب زیبا را دانسته و نظارهگر زیبایی ماه است!
2 )
چه بسا آهو انسانی است شاعر که قدر زیبایی شب را میداند و ماه را با تعجّب بسیار نظاره میکند!
آهو گویی انسانی شاعر است که زیبایی شب را درک مینماید و با شگفتی بسیار ماه را نظاره میکند!
4 )
گویی که این آهو همچون انسان شاعری است که شب زیبا را درک میکند و به طوری عجیب نظارهگر ماه است!