نوعِ استعاره در همهٔ ابیات با شعر زیر یکسان است، بهجز:
«میتراود مهتاب، میدرخشد شبتاب
نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک
غم این خفته چند، خواب در چشم ترم میشکند»
1 )
کام حرص است که از شهد نگردد شیرین / ورنه قانع ز نی خشک شکر میچیند
2 )
باغ سلام میکند سرو قیام میکند / سبزه پیاده میرود غنچه سوار میرسد
3 )
از ترشرویی گردون گله بیانصافی است / خندهٔ برق شنیدی به خس و خار چه کرد
از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار / صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد